Ciceroni e quante kujtesën “thesarin e gjërave”.
Proust gjeti në të një urë lidhëse midis të zakonshmes dhe të përjetshmes. Për shekuj me radhë, filozofët dhe poetët e kanë trajtuar kujtesën si të brishtë dhe hyjnore, një depo që përcakton se kush jemi.
Për të lexuar Artikullin e plotë Abonohuni me 6 euro në Muaj
Anulo në çdo kohë.
Jeni Abonent Ekzistues?Hyr
