Që nga kohërat e lashta dhe deri në historinë e re, qytetërimet mbështeteshin te natyra për shërim, duke përdorur barishte të ndryshme dhe substanca natyrale si ilaçe për një gamë të gjerë sëmundjesh, duke përfshirë kujdesin e plagëve. Këto barishte antiseptike të lashta thyen barrierën e kohës, duke u treguar të dobishme për ju shekuj më vonë.

Ky postim do të mbulojë disa nga këto barishte të fuqishme antiseptike dhe se si ato mund të kombinohen për të krijuar një pastë shëruese të plagëve që mund të përdoret lehtësisht në shtëpi.

𝟺  PRODUKTET ANTISEPTIKE

Këto barishte përmbajnë substanca që shkencëtarët modernë kanë qenë në gjendje t’i identifikojnë se kanë veti antibakteriale, antivirale dhe antifungale, duke konfirmuar mençurinë e lindur të njerëzve të lashtë.

RIGON (ORIGANUM  VULGARE)

Është shumë më tepër se një element kryesor i kuzhinës mesdhetare. Grekët dhe romakët e lashtë e vlerësonin rigonin dhe e konsideronin atë një bar të bekimeve dhe fatit të mirë. Më praktikisht, ata e përdorën atë për vetitë e tij antiseptike, duke e përfshirë në ilaçe për trajtimin e infeksioneve bakteriale dhe plagëve të lëkurës.

Mjeku grek Hipokrati e vlerësoi rigonin si një trajtim të fuqishëm për sëmundjet e frymëmarrjes dhe shqetësimet gastrointestinale. Disa shërues madje përzienin çajin e rigonit me verën për të trajtuar kafshimet e gjarpërinjve helmues.

Rigoni përmban potent komponimet si karvakroli dhe timoli, të cilat janë treguar se kanë efekte të forta antibakteriale dhe antifungale, duke e bërë atë një antiseptik të fuqishëm të lashtë.

HUDHRA (Allium sativum)

Hudhra është përdorur si një bimë mjekësore për mijëra vjet në të gjithë globin, me të dhëna që përfshijnë Greqinë e lashtë, Egjiptin, Romën dhe Kinën. Hudhra kishte shumë përdorime në të gjithë botën, duke përfshirë si një trajtim për sëmundjet e frymëmarrjes, diarrenë dhe infektimin me parazit. Madje ka disa prova që hudhra është përdorur për të trajtuar depresionin dhe sëmundjet mendore.

Megjithatë, më së shpeshti hudhra përdorej për të trajtuar infeksionet virale dhe bakteriale, duke përfshirë plagët dhe prerjet në lëkurë. Është gjithashtu një nga barishtet më të mira për infeksionet mykotike.

Kur hudhra shtypet ose grihet, ajo lëshon një përbërje të quajtur allicin, e cila është treguar se ka aktivitete antimikrobike me spektër të gjerë, duke e bërë atë një përbërës të shkëlqyeshëm për mjetet antiseptike.

XHINXHERI (Zingiber officinale)

Xhenxhefili është përdorur për shekuj në Indinë dhe Kinën e lashtë. Ai është i njohur kryesisht për përfitimet e tij të tretjes, por në kohët e lashta, ai përdorej për një gamë më të gjerë qëllimesh.

Në Indinë e lashtë, xhenxhefili njihej si “kura e madhe” dhe përdorej për të trajtuar shumë sëmundje të zakonshme, duke përfshirë ftohjet, të përzierat, migrenën, presionin e lartë të gjakut dhe dhimbjet e kyçeve. Shëruesit e kuptuan se ai gjithashtu ka veti antiseptike, pasi xhenxhefili u aplikua në plagë për t’i pastruar ato, për të zvogëluar inflamacionin dhe për të parandaluar infeksionin.

Xhenxhefili përmban përbërësin bioaktiv të njohur si gingerol, i cili i jep xhenxhefilit aftësinë e tij për të ngadalësuar rritjen e baktereve dhe për të reduktuar inflamacionin. Gingerol gjithashtu mbron lëkurën nga radikalet e lira, duke e bërë atë një opsion të shkëlqyeshëm për shërimin e plagëve.

MJALTI  BIO

Mjalti është një nga substancat më të vjetra që është përdorur për qëllime mjekësore dhe shpirtërore nga qytetërimet e lashta. Ka dëshmi të përdorimit të mjaltit nga shëruesit në pikturat e epokës së gurit që datojnë 8000 vjet më parë.

Në Egjiptin e lashtë, mjalti i papërpunuar përdorej për gjithçka, nga kujdesi i plagëve deri te balsamosja e të vdekurve, madje edhe si ofertë për perënditë.

Mjalti i papërpunuar përmban antioksidantë, enzima dhe komponime të tjera që i japin atij veti antibakteriale kundër baktereve gram-pozitive dhe gram-negative, duke përfshirë shtamet rezistente ndaj antibiotikëve. Mjalti gjithashtu ndihmon në shërimin e plagëve duke nxjerrë lëngun dhe duke siguruar një shtresë mbrojtëse për lëkurën që përshpejton procesin e rikuperimit.

RECETA ANTISEPTIKE

Kjo llapë kombinon fuqitë antiseptike të rigonit, hudhrës, xhenxhefilit dhe mjaltit të papërpunuar, duke krijuar një trajtim të fuqishëm për prerjet e vogla, gërvishtjet, pickimet e insekteve dhe infeksionet e lëkurës.

Do t’ju duhet:

– 1 luge rigon I thatë

– 3 thelpinj hudhra te copëtuara

– 1 luge xhinxher I grirë

– 3 lugë mjaltë

– garzë

Instruksione

𝟏. Pritini imët përbërësit. Nëse keni një shtypës, mund ta përdorni për të përzier dhe bluar përbërësit së bashku për disa minuta fillimisht.

𝟐. Vendosni rigonin, hudhrën dhe xhenxhefilin në një tas të vogël dhe përzieni së bashku.

𝟑. Shtoni mjaltin e papërpunuar në përzierje dhe përzieni derisa të formohet një pastë e trashë. Ju mund të keni nevojë të rregulloni sasinë e mjaltit nëse përzierja është shumë e thatë.

𝟒. Lëreni përzierjen të pushojë në temperaturën e dhomës për 30 minuta.

𝟓. Llapa tani mund të aplikohet në zonën e prekur në një shtresë të hollë. Nëse aplikohet direkt në një plagë, sigurohuni që ta pastroni atë fillimisht. Ndihmoni vendosjen e një fashë ose leckë të pastër mbi llapë për ta mbajtur atë në vend.

Si ta përdorni këtë recetë antiseptike

Mund ta mbani llapë në zonën e prekur deri në 4 orë përpara se ta lani butësisht. Mund ta riaplikoni deri në tri herë në ditë. Mbajeni llapë të mbetur në një enë të mbyllur në frigorifer deri në një javë. Përpara se ta aplikoni në lëkurën tuaj, lëreni përzierjen të marrë temperaturën e dhomës.