Nga HYRIDA BASHA
Të kuptojmë disbiozën intestinale...
Disbioza do të konsidrohet si një devijim i statusit normal të mikrobiotës në nivel funksional dhe llojshmëri që lidhen me një sëmundje.
Në foshnjëri, dysbioza vjen si rezultat i lindjes parakohshme, lindjes cesariane, ekspozimit ndaj antibiotikëve (të nënës ose fëmijës), ushqyerjes me formulë, duhanpirja e nënës, përdorimi i medikamenteve nga nëna.
Microbiota në shëndetin e mëvonshëm
Shumë sëmundje kanë lidhje direkte me disbiozën. Për sëmundje si asthma, sindromi i zorrës së inflamuar (IBD), diabeti mellitus tipi 1 (T1DM) dhe obeziteti ka edhe shkaqe të tjera por kryesore mbetet microbiota.
Astma dhe sëmundjet alergjike
Një zhvillim i papërshtatshëm i mikrobiotës së zorrës ndikon në homeostazën imunitare gjatë vitit të parë të jetës duke rritur mundësinë për sëmundje alergjike.
Po ashtu përdorimi i antibiotikëve në 6 muajt e parë të jetës është një ndikim në shfaqjen e alergjive në 6 ditet e para të jetës.
Janë vënë re diferenca të mëdha në mikrobiotën e fëmijëve të cilët kanë zhvilluar alergji me ata që nk lkën zhvilluar dhe është raportuar ka pasur vlera të larta të Bacteroidaceae, Clostridiaceae, dhe Enterobacteriaceae , ndërkohë vlera të ulta të Bifidobacteriaceae dhe Lactobacillaceae që lidhen me zhvillimin e alergjive, ekzamave apo astma tek foshnjat.
IBD: Grup crregullimesh inflamatore që prekin traktin gastrointestinal. Format kryesore janë koliti ulcerik (UC), që prek më shumë shtresën mukozale dhe submukozale të zorrës, dhe sëmundja Crohn (CD), që prek gjithë shtresën e traktit gastrointestinal e njohur ndryshe si përfshirje transmurale.
Në disa studime u vlerësuan raporte të mostrave të feces dhe mukozës në pacient pediatric IBD, u vu re një rënie e theksuar e përbërjes së mikrobioptës krahasuar me ata pa IBD. Rezultatet finale treguan se kishte një rritje të Enterococcus dhe rënie të Anaerostipes, Blautia,
Coprococcus, Faecalibacterium, Roseburia, Ruminococcus, dhe Lachnospira. Kjo situatë shoqërohj dhe me rënien e prodhimit të SCFA.
Tipi 1 Diabeti Mellitus (T1DM): T1DM , një sëmundje autoimune e karakterizuar nga një dëmtim I qelizave beta pankreatik që cojnë në insulino rezistencë.
Mekanizëm tjetër është prishja e permeabilitetit (përshkueshmërisë) intestinale.
U vu re një rënie e llojshmërisë, dhe pasurisë së mikrobiotës, vecanërisht bakteret laktat prodhuese si Bifidobacterium, dhe butirat prodhuese si Bifidobacterium, Roseburia, dhe Faecalibacterium. Studimi TEDDY nxorri përfundimin se bakteret SFCA prodhuese kanë rol mbrojtës kundër T1DM. Disbioza e viromes dhe/ose infesionet virale kanë lidhje me T1DM.
Mbipesha dhe obeziteti: mbipesha dhe obeziteti pediatrik janë një shkak për ritjen e riskut për (T2DM), dhe sëmundje kardiovaskulare. Fëmijët obez janë 5 herë më të prirur për të qënë të rritur obez. Një rishikim dhe metaanalizë vlerësoi diferencn e përbërjes së mikrobiotës tek të rriturit obez dhe tek ata jo-obez dhe raportoi se kishte një rritje të Firmicutes dhe rënie të Bacteroideve tek individët obez.
Mikrobiota e zorrës tek fëmijët obez ka një hiperaktivitet të pazakonshëm metabolik duke paraprirë ndryshime sasiore më vonë.
Sipas disa studiuesve , një prodhim i pazakontë i molekulave dhe metaboliteve të mikrobiotës si lipopolysaccharide (LPS), SCFAs, acidi biliar etj ndikojnë në shqetësime metabolike në personat obez, këto shqetësime janë:
rritje e energjisë së marrë dhe depozitim i dhjamit
Ndryshime në metabolizmin e yndyrnave dhe glukozësNdryshime në funksionin barrier të zorrës
Përgjigje e ulët antiinflamatore
Ndryshime në hormonin e ngopjes
Tek individët e shëndetshëm, sasia me e madhe e SCFA janë acetate, propionatet dhe butiratet në raportin 3:1:1.
Në fëmijët obez, përqëndrimi i acetateve në fece raportohen të jenë të ulta dhe kjo lidhet me nivele të larta të insulinës esëll.
Përqëndrimi i propionateve është më i lartë sesa në fëmijët e shëndetshëm , gjë që lidhet me mbipeshën dhe obezitetin pediatrik duke treguar efekte negative metabolike.
